RPO kończy dwa lata
RPO Adam Bodnar kończy dziś dwa lata. Mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że jest rzecznikiem wybitnym. Mierzy się nie tylko z tym, z czym mierzy się każdy rzecznik – z codziennością władzy, której się nie chce, która się rozpycha lub zaniedbuje obywatelskie prawa – ale też z wojną władzy z wszelkimi niezależnymi od niej instytucjami. I atakiem na wartości, kwestionowanie których po 1989 roku w III RP wydawało się nie do pomyślenia.
Jest jednocześnie wojownikiem na tej wojnie i cierpliwym rzecznikiem praw, wchodzącym w dialog z władzą, pozbawiony emocji i oskarżeń. Cały czas zachowuje postawę jednocześnie negocjacyjną i pryncypialną. Upomina się zarówno o sprawy fundamentalne – niezawisłość sędziów i niezależność sądów, państwo prawa, poszanowanie konstytucji – jak i „drobne”, w których te sprawy fundamentalne się przejawiają: prawa pacjentów psychiatrycznych, osób bezdomnych, starych, niepełnosprawnych, więźniów.
Nie boi się tematów wyklętych przez obecne władze, jak dyskryminacja kobiet, osób LGBT, ataki na cudzoziemców, prawa uchodźców. O wszystkim mówi językiem rzeczowym, koncyliacyjnym, a nie konfrontacyjnym. I proponuje konkretne rozwiązania.
Wypracował oryginalny sposób rzecznikowania: co miesiąc wyrusza w Polskę lokalną, spotyka się z działaczami pozarządowymi i każdym, kto zechce przyjść na spotkanie. I nie są to „gospodarskie wizyty”. Powstają z nich raporty, wystąpienia do władz, propozycje konkretnych zmian w prawie, interwencje w sprawach indywidualnych.
Został pozbawiony większości instrumentów, które ma do dyspozycji RPO w państwie prawa. Nie ma już sensu odwoływanie się do Trybunału Konstytucyjnego, sygnalizacje i interwencje u władz centralnych traktowane są jak wrogi atak, przystępowanie do postępowań sądowych naraża sądy na atak władz i jest odbierane jako demonstracja polityczna. Jego uwagi przesyłane do ustaw procedowanych w parlamencie są ignorowane. Jedyne, co mu zostało, to autorytet społeczny. A i ten władza usiłuje zniszczyć, oskarżając go o „genderyzm”, antypolskość czy politykierstwo. I organizując społeczne akcje w celu odwołania go ze stanowiska.
Mimo to Adam Bodnar nie dał się wcisnąć w rolę dysydenta. Cały czas jest RZECZNIKIEM PRAW OBYWATELSKICH wobec władzy.
Piszemy o tym, co ważne i ciekawe
Teraz wrze na Wydziale Psychologii UW. „Ludzie w końcu odważyli się mówić”. Będzie efekt domina?
Po zwolnieniu dyscyplinarnym dziekana Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych prof. Daniela Przastka wrze na Wydziale Psychologii. Wszystko wylało się w ostatnich dniach.
Dla mnie symbolem tej kadencji RPO jest scena, gdy Adam Bodnar przez kilkanaście godzin siedzi na posiedzeniu senackiej komisji pracującej nad projektem „reformy” Sądu Najwyższego i KRS, a potem podczas dyskusji plenarnej, składając merytoryczne uwagi. A zza okien słychać tysiące ludzi protestujących pod parlamentem przeciwko atakowi na niezależność sądów. Wypełniał role RPO modelowo: nie stał na czele rewolucji, ale korzystał ze swoich konstytucyjnych i ustawowych uprawnień jako negocjator z władzą na rzecz obrony państwa prawa.
To, czy i na ile ta obrona przy obecnej władzy może być skuteczna – to inna sprawa. RPO ma swoje konstytucyjne i moralne zobowiązanie wobec państwa i obywateli – i wypełnia je najlepiej, jak sobie to można wyobrazić: racjonalnie, ale pryncypialnie, z szacunkiem, ale stanowczo. I z godnością. Dziękuję!
Komentarze
Żebyż jeszcze ten drugi rzecznik – praw dziecka – był taki sam jak Adam Bodnar. Tymczasem Marek Michalak proponuje powrót do praktyk z faszyzmu rodem i kobiety podejrzane „o nadużywanie” chce profiloaktycznie zapudłować, aż do chwili porodu. Nie mogło to być jak dawniej. Rzecznik Praw Obywatelskich był jednocześnie Rzecznikiem Praw Dziecka. Ale skoro dziecko nie traktuje się jako obywatela RP, to i kobiety można – jak widać – uprzedmiotowić.
W calym medialnym wrzasku i przekrzykiwaniu sie praca RPO umyka z pola widzenia zwyklego obywatela Dziekuje Pani za ten wpis. Od czasow p. Ewy Letowskiej nigdy nie interesowalo mnie kto jest rzecznikiem. Nie mialam takiej potrzeby. Prawde mowiac.. prawde mowiac nawet zapomnialam o tej instytucji. Dzis jest bardziej potrzebna niz kiedykowiek a jednak…
Ci ktorzy wykonuja swoja prace zwyczajnie i cichutko sa niewidzialni.
Zaprawdę dziwne to i tajemnicze, że Adam Bodnar jeszcze nie wyleciał w kosmos. Być może to jakaś choroba państwa PiS. A może strach, którym ta władza jest podszyta? W kraju, w którym likwiduje się funkcje lub zmienia nazwy urzędów, tylko po to by pozbyć się niewygodnego delikwenta….to niepojęte. PiS usprawiedliwiając wszelkie swoje bandyckie działania pozwalające im na obsadzanie wszystkiego „swoimi”, z RPO ma duży problem. Jestem przekonany, że wszystkie służby PiSu są zaangażowane, by dopaść Bodnara. Bo tak działa ta władza. I dopadną Go. Szczujnia zawsze będzie szczujnią. A Panu Adamowi Bodnarowi życzę cierpliwości i wytrwałości w walce o podstawowe prawa obywateli tego bądź co bądź państwa.